- əzgin-üzgün
- sif. və zərf. Çox əzgin. Əzgin-üzgün şalvar. – Müqim bəy durub əzgin-üzgün halda çıxdı. S. R..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
əzgin-üzgün
Look at other dictionaries:
əzinik — sif. 1. Əzik, əzilmiş. Əzinik qovun. 2. Yorğun, üzgün, əzgin. Mədəd işdən qayıdandan sonra əzinik z. yerə girdi, bir azdan yuxuladı. S. R.. 3. Mərhəmət diləyən, yalvarıcı, yazıq. O, əzinik bir səs çıxardı: – Ağa, rəhm edin! S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
